Христэд итгэгчид эд баялгийг хэрхэн үзэх ёстой вэ?

Баячууд болон ядууст хэрхэн хандах ёстой вэ?

Анхны Чуулганы түүхэн цаг үеийг харах юм бол дэндүү харанхуй, бурангуй үе байлаа. Бурханы ард түмэн Иудейчүүдийн үндсэн нийтлэг үзэл нь баян чинээлэг, тансаг амьдрал бол Бурханы онцгой ивээл ерөөлийг хүртэсний үр дүн гэж үздэг нь юм. Харин Есүс ирээд “баян хүн Бурханы хаанчлалд орохоос, тэмээ зүүний сүвэгчээр нэвтрэх нь илүү хялбар” (Мат 19:24) гэж тунхагласан нь, Түүний дагалдагчдын хувьд хүртэл гайхаж цочирдмоор содон зүйл болсон.

Тэд, Есүсийг дагасны үр дүнд баян чинээлэг, тансаг амьдрал болон эрх мэдлийг шагнал болгон хүртэх болно (Мат 19:27) гэж мөрөөдөж байсан.
Гэвч Эзэн тэдэнд …газар дээр өөрсдөдөө эд баялаг бүү хураа (Мат 6:19) гээд, Бурхан болоод эд баялагт хоёуланд нь зэрэг үйлчилж чадахгүй (Мат 6:24) гэж айлдсан байдаг.
Тэр цагаас хойш өдгөө 2000 орчим жил өнгөрсөн боловч, өнөөгийн бурхангүй нийгэм ч, Бурханы Чуулган ч /Есүсийн дагалдагчид ч / бас л яг адилхан эд баялгийг амьдралын нэг чухал үзүүлэлт, үнэ цэнэтэй тулгуур гэж үзсээр байна. Ер нь махан биеийн хүний төрөлх гэмт чанаруудын нэг нь эд баялагт шунан дурлах, махан биеийн тав тух, ахуйн тансаг байдлыг эрхэмлэх нь юм.

Бурхангүй хүний нийгэм, тэр чигээрээ тансаг амьдралын төлөөх янз бүрийн арга замуудын орооцолдсон сүлжээ ба өрсөлдөөн юм. Тэгээд энэхүү өрсөлдөөн тэмцэл дунд хэн илүү олон янзын, эд баялаг олох арга замыг эзэмшсэн нь алдаршин хүндлэгдэж, эрх мэдэлд хүрч өргөмжлөгддөг.

Тухайн хүн эд баялгийг олж эзэмших, захиран зарцуулах “онцгой авъяас билгээ” түшиг тулгуураа болгон түүнийхээ ачаар олсон эд хөрөнгө, эрх мэдлээ “амжилт ололт” гэж бардамнан сурталчлах ба бусад нь түүнээс “бүтээлчээр” суралцаж, хэрэгжүүлэхээр хичээцгээдэг.

Энэхүү “амьдрах чадвар, авъяас билэг, арга замаа” Христийн дотор ч гэсэн бүрэн хаяж, өөрчлөгдөж чаддаггүй. Энэ талаар Иерусалимын чуулганы нөлөө бүхий ахлагч Иаков, чуулгануудад хандсан захиандаа маш их онцолсон.
Бидний Христэд итгэх итгэл нь (Иак 1:27) аливаа байдлаар өөрийн “амьдрах чадвар”-таа бардамнах байдал, хуучин “авъяас билэг”-тээ түшиж тулах ба ядуу дорд нэгнийг басамжлах, үл тоомсорлох байдлаас ангид цэвэр байх, цоо шинэ амьдрал юм. Энэ шинэ амьдралд хөл тавьсан нэгний хувьд хүнийг, тэр дундаа итгэл нэгт ах дүүгээ (Иак 2:1-4) өмссөн хувцас, орлого мөнгө, нийгэмд эзлэх байр сууриар нь үнэлж дүгнэн, ялгаварлан гадуурхах хандлага огтхон ч байж болохгүйг анхааруулсан.

Ямар нэгэн байдлаар хүнийг ялгаварлан алагчилж үзэх нь:
А) Бүх хүнийг ялгаварлалгүй хайрлаж, тэдний төлөө цусаа урсгасан (Иох 1:29) Эзэн Есүсийг үл хүндэлсэн хэрэг болдог.

Б) Мөн хөршөө яг өөр шигээ хайрлахыг тушаасан (Иак 2:8) Эзэний тушаалын эсрэг тэрсэлсэн нүгэл юм.

В) “Шүүгдэхгүйн тулд бүү шүү.” (Иак 4:11,12) гэсэн тушаалын эсрэг, хүнийг гадаад байдлаар нь шүүн гадуурхсан, Христэд итгэх итгэлийг нь үл тоомсорлсон зөв бус хандлага юм.

Г) Ядуус нь хүний түүхийн бүхий л үеийн турш байсан ба нийгэмдээ гадуурхагдан, ад үзэгдсээр ирсэн. Хэрэв Чуулган нь энэ байдлыг эвдэж, тэнгэрлэг эрх тэгш уур амьсгалыг (Ариун Сүнсний нөхөрлөлийг) дотооддоо хэрэгжүүлж, гадааддаа тунхаглахгүй л юм бол үнэхээр Христийн Чуулган (Иак 2:26, Илч 3:1) биш байна гэж Судар хэлдэг.

Бүх ертөнцийг Захирагч, өгөөмөр нигүүлсэнгүй, хайр энэрэл, шударга үнэний Бурхан өөрийн Чуулганд ч, энэ дэлхийд ч ядуусыг байлгахгүй байж чадахгүй гэж үү?! …Мэдээж, чадна. Гэвч өдий олон ядуус байдгийн цаана тэнгэрлэг нэгэн нууц (Иак 2:5) байдаг гэж Иаковоор дамжуулан Ариун Сүнс хэлж байна. —

1. Ядуу байна гэдэг нь сүнслэг ядуу байдлын (Мт 5:3) илрэл юм. Эд баялгийн төлөөх энэ дэлхийн галзуурсан өрсөлдөөнд ялагдсан, тэнд өөрийн гэсэн орон зайгүй, байр суурьгүй хүмүүс юм. Тэд өөрсдийн арга тасарсан, гачигдсан байдлаасаа Эзэн рүү хандан чин сэтгэлээсээ үргэлж хашгирч байдаг. Нөгөөтээгүүр түшиж тулах, итгэж найдах, бахархаж бардамнах “амьдрах чадвар, авъяас билэг”-гүй, зүрхнийхээ угаас зөвхөн Эзэний өгөөмөр хайр, өглөг, авралд найдагчид юм. Тиймээс ч яг л ийм хүмүүс нь (Мт 5:3, Иак 2:5) Тэнгэрийн хаанчлалд баян өвлөгчид байх болно гэж илчилдэг.

2. Мөн нөгөө талаар тэд (ядуус нь) Чуулганы, бас баян чинээлэг итгэгчдийн (Иак 2:14) итгэл нь жинхэнэ эсэхийг шалгах шалгуур, үзүүлэлтийн төлөө байдаг гэж ойлгогдож байна. Үнэхээр л Бурханыхаа зөвт шударга, ариунд итгэж, Түүний золилтоор өгөгдсөн мөнхийн улсын амлалтад найдаж байвал, мөн Түүний тушаал сургаалуудад дуулгавартай (Өг, өгвөл өгөгдөнө. Юу тарина түүнийгээ хурааж авна… гэх мэт) нэгэн бол, өөрийнх нь итгэсэн, өөрийг нь аварсан Бурхан бол бүх ертөнцийг, тэр дундаа өөрийнх нь амьдралыг хянан удирдаж, аливаа сайн үйлсийг нь ерөөж, улам бялхаах чадалтай гэж итгэдэг бол өөрт байгаагаа гачигдсан бусадтайгаа урамтайгаар хуваалцах юм (Иак 1:27). Ингэж чадахгүй байж Ертөнцийн Эзэнд, Есүс Христийн аврал, нийгүүлсэлд итгэдэг гээд чуулганд ирэх нь, Түүнд хүндэтгэл мөргөл өргөх нь (Иак 2:14,17) огт хоосон зүйл (Иак 1:26) бөгөөд авралд хүргэхгүй (Иак 2:14), үхмэл (2:17) юм гэж Ариун Сүнс Иаковоор дамжуулан тунхаглаж байна.

Хэрэгжүүлэлт:
Өнөөгийн Монгол Чуулганд ч гэсэн 10-ны нэгийн өргөлийг чухалчлан, ингэснээрээ эд баялагийн ерөөлийг Бурханаас авч, хангалуун баян тансаг амьдралаар амьдрах болно гэж номлон сургах нь элбэг байгаа нь буруу хандлага юм. Ийнхүү баян тансаг, “амжилт”-тай амьдрах нь Эзэнийгээ алдаршуулж буй хэрэг гэж заах нь ч бий.

Гэтэл Библи (Иак 5:1) эд баялагийн хангалуун, тансаг байдлаар Бурханыг алдаршуулдаггүй ба чин зүрхнээсээ Эзэнд итгэж найдахаас нь төөрүүлдэг (Иак 5:5) (Олонхдоо, баян хүмүүс амьдралынхаа аливаа асуудлыг шийдэх гол түшиг тулгуур нь, итгэл найдвар нь өөрсдийнх нь хөрөнгө мөнгө, эд баялагийнх нь нөөц нь гэж үздэг), улмаар Түүний уур хилэнг хураадаг гэж болгоомжлуулж байна.

Бид (Христчид) эд баялагийн элбэг хангалуунаар биш, өгөөмөр нийгүүлсэнгүй хайраараа л (зүрх сэтгэлийн хөвч хөндөлтөөр л) Эзэнийг алдаршуулж, (Иак 2:8) амьд сайн мэдээ болох юм гэдгийг Судар хэлдэг. Мөн сүүлийн үед ядуус болон нийгмийн эмзэг бүлгийнхэнд хандсан үйлчлэлээрээ бардамнах, сайрхах хандлага ч Монгол чуулганд ажиглагддаг. Энэ нь Чуулганы болон итгэгчдийн зайлшгүй хийх ёстой ажил үүрэг, итгэлээс нь урган гардаг энгийн хайрын амьд үйлс байх ёстойг (Иак 2:14-16) эндээс олж харлаа.





Шалгасан багш: Рожер Синиор
"Иаков ном" хичээлийн гэрийн даалгавар:
2008.03.07

ТАМ-ДИВААЖИН-ЗАМ

Энэхэн цаг дор нэгэн сүнс хүмүүний хорвоод амьд оршигч болон төрөөд 37-н эргэх цагийг элээн амьдарч байвай. Түүнийг Монголхүү гэе. Монголхүү энэхэн насандаа өөрийн биеэр туулсан давсан нилээдгүй, элдэвийг үзсэн ба бас ч үгүй уншсан мэдсэн, дуулсан сонссон нилээн арвин хэмээн өөрийгөө үнэлэн, дотоод сэтгэлдээ “би”-гээ дөвийлгөн өргөмжлөгч бөлгөө. Мөн ирэх цаг дор бас ч гэж ихийг хийж бүтээх санаа агуулавч, хүмүүний ертөнцийн ороо бусгаа, цагийн салхины тогтворгүй хуйсганасанд баахан итгэл алдарч, ирээдүй нь бүрхэг тодорхойгүйд жаахан гутаран явдаг байв.

Гэтэл цэлмэг тэнгэрээс аянга ниргэх мэт цочир сонин нэгэн үйл явдал тохиолдсоноор түүний амьдрал орвонгоороо хөрвөөв. Тэр нэгэн үдэш Монголхүү жижигхэн өрөөндөө унтахаар гэрлээ унтраан дөнгөж хэвтмэгц, сүүн цагаан гэрэл бүх биенээсээ сацруулсан, машид амгалан, хязгааргүй энэрэнгүйг гайхамшигтай хослуулсан, бүүр түүрхэн танил зүс бүхий Нэгэн гэнэт дэргэд нь хаанаас ч юм гараад ирвэй.

Тэр Нэгэн амьд Оршигч шаланд хүрсэн урт нэлэмгэр хувцастай, гартаа таяг барьсан байх бөгөөд Монголхүүд хандан гайхам сайханаар мишээн ямар нэгэн зүйл өгүүлэх бүхийд, алмайрч гайхан цочирдсон мань хүн огт сонссонгүй, эсвэл ойлгосонгүй байтал хоёр нүднийх нь аньсгийг маш хүнд нойр доош нь чангааж, ”унтах нь дээ” гэсэн бодол тархинд нь гялсхийгээд тасарвай.

Маргааш өглөө нь эрт тэрээр маш цовоо сэргэлэн, ухаан санаа нь саруул, зүрх сэтгэл нь баяр баясал дүүрэн ухасхийн босов. Тэгмэгц, өчигдөр оройны өрөөнд нь гэнэт бий болсон Нэгэний тухай санамагц, Түүний бүх зүс царай, биенээс нь сацарч байсан сүүн цагаан гэрэл хамаг доторыг нь сүлээд хаях мэт болов. Пээ…тэнгэр минь. Тэр одоо болтол амьд оршдог байх нь.

Тэр ер нь хэн бэ? Түүнийг төрсөнөөс хойш яагаад хүний ертөнцийн он тооллыг шинээр тоолж эхэлсэн юм болоо? Хүн төрөлхтөний 3-ний 1 нь Түүний нэрийн дор, Түүнд итгэж шүтэж амьдардаг нь учиртай байх нь. Түүний талаар би ер нь юу мэддэг билээ. Тэр 2000-ний өмнө загалмайд тэлэгдэж, хадагдаж үхээгүй гэж үү? Тэр яагаад над дээр ирэв ээ? Ер нь амь, амьдрал гэж юу вэ? Би хэн бэ? Би болон хүн төрөлхтөн хаанаас бий болсон, яах гэж амьдардаг вэ? Дараа нь хаачих вэ? Юу болох вэ?

Бүх хэлтэн, үндэстэнгүүдийн бүхий л түүхийнхээ туршид, өөр өөрийнхөө хэлээр дуудаж, аврал эрж, шүтэж мөргөж байдаг Ариун Дээд Нэгэн үнэхээр оршин байдаг уу? Байдаг бол хаана байдаг вэ? Тэр хүн төрөлхтөнтэй ямар хамаатай вэ?...гэхчилэн урьд нь огт бодогдож байгаагүй мянга түмэн асуултууд хаанаас ч юм гарч ирэн, жижигхэн бөндгөрт нь багтаж ядан чихэлдэж, ам хамараар нь булталзаж, нүдийг нь бүлтэлзүүлж, чихийг нь дүнгэнүүлэн, борхон зүрхийг нь булгилуулах ажээ.

Монголхүү элдэв асуултанд ээрэгдэн гайхашран санааширсаар ажилдаа явах замдаа гэнэт нэгэн зүйл анзаарсан нь, тэрээр хүмүүний ертөнцийг шал өөр нүдээр харж байгаагаа мэдэрэв. Зүйрлэвэл, маш их гаж нөлөөтэй толинд туссан тусгал удаан харж байгаад, гэнэт эргээд жинхэнэ дүрийг харахдаа дадсанаас огт өөр бүхийг харан, гайхан цочих мэт сонин мэдрэмж төрөх ажээ. Түүний ажил төрөл индүүдсэн мэт бүтэмжтэй, өө сэвгүй байсан боловч, яагаад ч юм өөрт нь огт сонирхолгүй байлаа.

Тэр боломжийн ирээдүйтэй, ашиг орлоготой ажил албаа орхин, Тэр Нэгэн амьд Оршигчийн тухай болон орчлон ертөнцийн талаархи элдэв судар, ном товхимол олж аван, жижигхэн өрөөндөө уншин эрэгцүүлж, бясалган суух болвоо. Нэгэн үдэш тэрээр нүдээ анин элдэвийг эрэгцүүлэн бясалгаж суутал зөөлөн сэвэлзэх салхин салхилан хацар нүүрийг нь илбэн, сэвлэг үсийг нь хийсгэн хөдөлгөх нь мэдрэгдсэнд гэнэт анзаарч, ”битүү өрөөнд юун салхи…” гэх бодол толгойд нь зурсхийнгүүт, нүдээ нээх завдалгүй газраас хөндийрөх мэт мэдрэмж төрж, нэн хүчирхэг хэн нэгэн түүнийг хөнгөхөн өргөн, хаашаа ч юм хоромхон зуур аваад явах нь тэрээ.

Айх гайхах зэрэгцэн хэсэгхэн болоод, хөл газар хүрэх мэт болмогц нүдээ нээвэл, нэгэн маш саарал бараан орон зайд (ертөнцөд гэвэл илүү зохино) зогсож байлаа. Хамгийн түрүүнд тас харанхуй, өчүүхэн ч гялтайх зүйлгүй тэнгэр (эсвэл тааз), ямар нэг баахан хог новш, хайрцаг сав ундуй сундуй, эмх замбараагүй хаяад, түүн дээр нь маш зузаан нарийн ширхэгтэй үнсэн саарал тоос битүү хучсан мэт сэтгэгдэл төрүүлсэн газарын гадарга хааш хаашаа хараа үл хүрэх газар сунан тогтсон нь нүдэнд нь тусав.

Тэртээ алсад нэгэн галт бамбар барьсан бодгаль нэг зүгрүү яаруухан явсаар далдрав. Гэнэт Монголхүүгийн нүдний үзүүрт ямар нэгэн хөдөлгөөн анзаарагдав. Лавлан харвал өөрөөс нь зайтайхан гурван хүн аажуухан явмар аядах мэт.
Тэдэнрүү дөтөлхөөр хөдөлтөл хажууханд нь бас нэгэн хөдөлгөөн анзаарагдав. Нүд тогтоон хартал, газрынхаа өнгөнөөс ялгагдахгүй шахуу өнгөтэй, яалт ч үгүй хүн гэдэг нь мэдэгдэх мэт боловч, үзээрийн эрэмдэг төрхтэй нэгэн бөгтийн суух ба аажуухан толгойгоо өргөн түүний зүг харав.

Түүний нүдний харц, ямарч аймшигийн киноны мастеруудын санаанд нь ч орохгүй эрэмдэг төрх Монголхүүгийн чөмгийг царцаах шиг болон таг зогсоов. Тэр амьс түүнрүү гараа алгуурхан өргөж сарвалзуулсанд, гэнэт ухаан орсон Монголхүү ухасхийн нөгөө гурвын зүг зугтаах гэсэн боловч, эргэн тойронд нь иймэрхүү зэрэмдэг, үзээрийн гаж муухай төрхтэй амьсууд зөндөө олноороо, хэвтээ суугаа байдалтай байгааг олж харлаа. Сэрдхийн айн цочирдсондоо байдгаараа салгалсан тэрээр маш их хүч гарган зүрхээ чангалж, тэдний завсар зайгаар нөгөө гурвын зүг явахаар болгоомжтой хөдлөв.

Тэрээр аль болохоор тэдгээр амьсийг харахгүйг хичээн нүдээ буруулах боловч, яалт ч үгүй улаан замд нь хөндөлдөх хоёр гурван амьсийг хальт хальт хараад авав. Тэд хоорондоо огт адилгүй, маш зэвүүцэм муухай зэрэмдэг төрхтэй, нэн их ядарсан мэт, эсвэл маш их хүлцэнгүй гэмээр жингүйдэх мэт аажуухан алгуурхан хөдөлгөөнтэй, бие биеэ огт анзаарахгүй мэт боловч, Монголхүүг ойрхон өнгөрөх үед заавал анзаарч, толгойгоо өргөн харж, гараа сарвалзуулцгаах нь жигтэй. Ямартаа ч тэр болгоомжтой явсаар нөгөө гуравт ойртон очмогц, тэдгээр нь адил ойролцоо (эрэмдэг муухай) төрхтэй эрэгтэй эмэгтэй настайвтар хоёр амьс, нэг арай залуухан эмэгтэй (эцэг,эх,охин 3 гэдэг нь анзаарагдахаар) хамтдаа нэг зүгрүү зуугуухан сажилж буйг харав.

Хэдийгээр маш их гонсойсон боловч, Монголхүү толгойгоо өргөн ийш тийш зоригтойхон харвал, энд тэндгүй ганц хоёроороо сүүдийсэн амьсууд сүүдэгнэн гэлдэрцгээж байлаа.
Гэнэт алсад галт бамбар барьсан нэгэн итгэлтэйгээр, бас яаруухан яваа нь нүдэнд нь тусмагц, зүрхэнд нь өчүүхэн найдлага төрж, тэр зүг ухасхиймэгц, ард нь салхи сэвэлзэх мэт хөнгөн хөдөлгөөн мэдрэгдээд, ямар нэгэн хүч түүнийг сэвхийтэл өргөөд газраас хөндийрүүлэх агшинд, айсан цочисондоо ухаан нь хэсэг зууртаа балартсан бололтой. Нэг сэхээрвэл, танил дотно орчинд байх мэт сэтгэгдэл төрсөнд болгоомжтой нүдээ нээвэл, өнөө муу жижигхэн өрөөндөө, анх яаж сууж асан чигтээ хамаг хөлс нь асгарчихсан сууж байвай….

Юу болвоо? Хэн түүнийг хааш нь авааччихаад, буцаагаад аваад ирэв ээ? Ямар зэвүүн муухай, хүний санаанд оромгүй газар байв аа? Тэд юун амьсууд вэ? Хаана оршдог ертөнц вэ?...Гэнэт түүний тархинд ”там, үхэгсэдийн орон” гэсэн судар, номоос уншсан үг үсэгнүүд гялсхийн харван орж ирлээ…. Ямар аймаар юм бэ? Үнэхээр бодит ертөнц байсан. Тэгэхлээр үнэн байх нь. Хамгийн эхэнд байж бүх орчлон ертөнцийг, тэдгээрийн дунд манай цэнхэр гаригыг, хүний орчлонг бүтээсэн, бас үхэл ч Түүний тогтоосноор бий болж Түүнд захирагддаг, Тэр Нэгэн амьд Оршигч өөрт нь энэ бүхнийг үзүүлжээ….

Яах гэж? Анхааруулга уу? Би ямар нүгэл хилэнц үйлдлээ?.
Айдас хүйдэс бүх биеийг нь дагжин чичрүүлж, хар хөлс нь цутгаж, дотор нь муухай оргиж байлаа. Ус уух гэсэн боловч шүд нь хавшаад ууж болсонгүй. Хөнжилдөө ороод байдгаараа дулаалан хучисан боловч чичирсээр л…. Халууран, хар дарж, элдэв юм зүүдлэн, амандаа ”…Намайг уучлаач, …дахиж тийш нь битгий аваачаач…” гуйн гиншигнэнэ. Аймшигт урт шөнө арайхийж өнгөрөв. Өглөөгүүр түр зуур дуг хийжээ. Нарны гэрэл нүүрэн дээр нь туссанд, сэрээд хэсэг зуур хэвтэв. Бие нь бага зэрэг тавирч, дотор нь жоохон онгойлоо. Аажуухан босоод хөнжилөө нөмөрөн, тагтныхаа хаалгыг онгойлгон гадагшаа гарав.

Алтан нарны цацраг орчлон ертөнцийг дүүргэн гэрэлтүүлж, бяцхан хүүхдүүдийн инээд баясал, их хотын чимээ шуугиан чих сонороор нь чихэлдэн орж, сэнгэнэсэн цэвэр агаар ам хамарлуу нь уралдан дайрч уушиг цээжийг нь дүүргэв. Гэнэт зүрхнийх нь угаас үл ялиг жирвэлзэх тааламжит долгион бүх биеэр нь тарж, хамар самсаа нь шархирч, нүд нь нулимсаар дүүрэн юу юугүй асгарч эхэллээ. Өвдөг дээрээ алгуурхан сөхөрч, асгартал енгэнэтэл уйлж гарав. Хэзээ ч ийм их хайр, ийм их аз жаргал, баяр баясалыг мэдэрч байсангүй. Ямар гайхамшигтай, ямар үзэсгэлэнтэй орчлон ертөнц вэ?.

Яаж ингэж бодож сэтгэж бүтээж чадав аа? Ямар их хувь заяа вэ? Энэхэн орчлонд ингэж амьд орших... Баярлалаа, баярлалаа, баярлалаа… Таны аугаа их суу билэгт, хайр энэрэлд өвдөг сөгдөе…. Нилээд уйлсаар дотор нь саруулсан, толгой нь сэргэв.
Дотогшоо орж аяга халуун чихэртэй байхуу уулаа. Хөргөгчөө онгойлгосон боловч юм идэх дур огт хүрсэнгүй. Урьд шөнийн очоод ирсэн ертөнц “там” гэдэгт тэр одоо улам бүр баттай итгэж эхлэв. Тэдгээр зэвүүн муухай үзээрийн амьсууд нүгэлтэнгүүд болох нь улам бүр тодорхой ойлгогдож байлаа. Түүнд хоёр ч удаа харагдсан галт бамбар бүхий бодгалиуд хэн байсан болоо?.

Шинэ нүгэлт сүнсийг авчиран орхигч эрлэгийн элч нар болов уу? Эс бөгөөс шийтгэлийн хугацаа нь дууссан сүнсийг авахаар ирдэг Бурханы элч нар болов уу? Ер нь тэнд хэдий хугацаатай хаягддаг бол? Эсвэл мөнхөд тэндээ үлддэг болов уу? Тэр ертөнцийн маш зэвүүцэм шинж төрх, амьсуудын ямарч тэмцэлгүй, хөдөлж ядсан хүлцэнгүй мэт төрх төлөв нь, хамгийн гол нь тийм гэж тодорхойлохын аргагүй нүднийх нь харц нь, сэтгэл дотор нь оршчихоод, огт гарахгүй нүдэнд нь харагдаад байв. Эвэртэй, сүүлтэй, ац туурайтай, сэрээ барьсан чөтгөрүүд нүгэлтнүүдийг тогоон дотор чанадаг тамын тухай төсөөлөл, түүний үзсэн ертөнцтэй зүйрлэвэл хүүхдэд зориулсан үлгэр болох нь тодорхой.

Тэрээр өдөржин зүдэргээнт үзэгдэлийг дотроосоо авч хаяхыг оролдоод чадсангүй, харин ч улам бүр хэсэгчилэн тодороод, санагдаад байх мэт. Орой тийшээ Монголхүү тэдгээр амьсийн байдал төлөвөөс болон нүдний харцнаас, ер нь тэр ертөнцөөс тэр чигтээ нэвт ханхалж байсан шинж төрхийг (үнэрийг) эхнээс нь ухаарч эхлэв.

Тэдгээр амьсууд бүхий л байгаа байдлаараа, хөдөлгөөнөөрөө, тэрхүү ертөнц бүхлээрээ аймшигт гаслан зовлон, өвчин шаналанг нэвт ханхлуулж байсныг тэрээр гүнзгий ойлголоо. Ялангуяа бие биеэ огт анзаарахгүй мэт боловч өөрийг нь ойрхон өнгөрөх үеэр заавал түүнрүү хандан толгойгоо өргөн харах тэдний нүд, хязгааргүй гүн зовлон шаналалыг, ”…авараач, энэрээч..” гэсэн гуйлттай хослуулан харцаараа бархирч байсныг ухааран зүрхнийх нь угруу мянга түмэн зүү шивэх мэт өвтгөж эхлэв.

Тэд түүнийг дээрээс ирсэнийг мэдэрч байжээ. Одоо тэр тэднийг өрөвдөж эхлэв. Ямар үйлийн үртэй амьтны үрс тэнд тэгж үйлээ эдэлж суудаг байна аа? ...Ямар хэцүүтэй юм бэ? Энэ байдлаараа удахгүй солиорох байх.. Тэрээр Ариун Сударыг шүүрэн авч, үхэл болон үхэгсэдийн орны тухай ямар нэгэн мэдээлэл хайн, хуудас бүрээр нь эргүүлж эхлэв. Ашгүй… Илчлэлт номонд ”…Үеийн төгсгөлд Үхэл ба Үхэгсэдийн орон галт нуурт хаягдан устгагдана.” гэжээ. Дотор нь жоохон онгоймор аядав.

Тэдний гаслан зовлон нэгэн цагт эцэс болох л юм байна. Гэхдээ хэзээ юм болдоо тэр “Үеийн төгсгөл” гэдэг нь…?! Хамгийн Дээд амьд Оршигч Нэгэн түүнтэй гэнэт ирж уулзаад, бас гэнэт ийм аймшигийг яах гэж үзүүлсэн юм боловоо? Одоо бүх амьдарлын минь турш энэ нэгэн аймшиг надад амар заяа үзүүлэхгүй дээ!? …Гэнэт нөгөө үл мэдэг зөөлөн сэвэлзэх салхи… Энэ удаа овоо туршлагатай... Орноосоо хөндийрөх тэрхэн агшинд нүдээ нээж амжив. Гэтэл жижигхэн өрөөндөө, орон дээрээ, өвөр дээрээ Ариун Судар тавьсан чигтээ, нүдээ анин завилж суугаа өөрийгөө хөндлөнгөөс хальт хараад асар хурдтайгаар хаа нэг тийшээ нисэх нь тэрээ. Айсан, гайхсан, сандарсан нийлээд нүдээ тас анив.
Зогтусан, зөөлөн газардах мэт болсонд алгуурхан нүдээ нээв.

Нилэнхүйдээ сүүн цагаан хурц гэрэл сацраасан хязгааргүй уудам тэнгэр нүдийг нь гялбуулав. Сайтар лавлан харвал маш тэгшхэн, өндөр ургасан саглагар мөнгөлөг ойгоор битүү хучигдсан уул байх бөгөөд, ойн захаар болор мэт талстан гялтганах гол урсана. Уулын баруун талаар алсад, шижирээс шижир алт наранд гялтганах мэт гялалзсан цамхаг барилгууд нүдэнд нь тусаж, ямар нэгэн хот байна гэдэг нь шууд ойлгогдож байлаа. Энэ бүгд нэгэн машид тансаг зураглалыг бүрдүүлэх нь нэн гайхамшигтай. Гэнэт ямар нэгэн хөдөлгөөн мэлмийг нь гижигдсэнд анхааралтай ажиглавал, ойн захаар, голын наагуур цаагуур цагаан хувцастай хоёр гурваараа хүмүүс нааш цааш тайвуухан алхацгаах бөгөөд, зарим нь өөр рүү нь хандан гараараа даллах нь тодорхой үзэгдэв.

Өөрт нь хамгийн ойр, 20-иод метрийн зайд байсан хоёр эмэгтэйн нэг нь гараараа даллан нэг юм хэлсэн нь, чихэнд нь маш яруу уянгалаг авиа сонсогдоод, харин толгой дотор нь “Монголхүү ээ…Бүү шантар, замаасаа бүү гар!” гэсэн үгс зурсхийн орж ирлээ. Юу хэлчих вэ? Хаанаас миний нэрийг мэдэв ээ? Ямар сонин ярьдаг юм бэ? Ямар төгс төгөлдөр, үзэсгэлэнтэй хүмүүс бэ?! гэх бодлуудтай зэрэгцэн зүрх сэтгэлийг нь маш их баяр баясгалан, амар тайван дүүргэн эзэмдэж тэдний зүг явах гэснээ, ямар нэгэн ичгүүр, зовнил дотор нь асав.

Зүйрлэвэл, бохир муухай шавар шалбааг туучин явсан гуталтайгаа цэв цэвэрхэн, цав цагаан хивс дэвссэн саруулхан цэмцгэр өрөөний үүдэнд зогсон, орох эсэхээ тээнэгэлзэн ядах мэт.
Өөрийгөө харж шинжихээр толгойгоо гудайлгах тэрхэн агшинд газар цөмрөх мэт болж, оргүй хоосон руу нисэх нь тэрээ. Даруй хашхирхаар амаа ангайсан боловч дуу гарсангүй, ухаан нь балартаж нүдээ тас аньжээ. Нэгэнтээ сэхээрэн нүдээ нээвэл, өнөө л жижиг өрөөндөө, орон дээрээ сууж байвай.

“Мөнхийн орон, диваажин” гэсэн үгс толгой дотор нь чийдэн асах мэт гялалзан орж ирэхтэй зэрэгцээд, маш их харуусал төрлөө. Ухасхийн тагтан дээрээ гарч өөдөө харвал, бүртийх ч үүлгүй шөнийн тэнгэрт мянга мянган одод баяртайгаар анивчин жирвэлзэж урин дуудах мэт. Хоёр гараа өөдөө өргөн байдгаараа амаа ангайн хашхирах гэсэн боловч дуу нь гарсангүй.
Харин борхон зүрх нь цээжин дотроо булгилан “…Бурхан минь, намайг аваач. Мөнхийн орондоо үүрд аваачаач…” хэмээн байдгаараа гуйн хашхирч, нүднээс нь нулимс зүгээр л сул асгарч байлаа.

Сэрүүн салхи түүнийг нэвт жиндүүлж эхлэхэд нэлээн удаан зогсосноо сая сэхээрч, урамгүйхэн өрөөндөө оров. Хөнжилдөө шурган нүдээ аньж “…Бурхан Эзэн минь, намайг цэвэрлээч. Өчүүхэн мөхөс дорой хүн намайг, хүний орчлонгийн элдэв бузар муу хир буртаг болсон атаа жөтөө, хор шар, шунал хүсэл, дур тачаалаас ариусган цэвэрлээч. Та чадна шүү дээ! Та бол Эзэн Бурхан. Танаас өөр нь байхгүй…” гуйн үглэж байгаад нам унтжээ. Цонхоор нь тусах нарны цацраг нүүрэн дээр нь наадан тоглож зовхийг нь тогшсонд сэрээд, хэсэг зуур бодолхийлэн хэвтэв. Энэхэн хэдхэн хоногт ер нь юу юу л болчихов доо?! Ямар их зүйл ойлгож ухаарав аа. Эвий…энэ хүмүүс гэгч, энэ хорвоод нүцгэн ирээд нүцгэн буцахын хооронд, идэж ууж шингээж барахгүй эд мөнгөний шунал хүсэл, хүн нэрээ гутаасан адгуусан дур тачаал, атгахан зүрхэндээ багтамгүй атаа жөтөө, өшөө хорсол, алдар нэр, эрх мэдлийн улайрсан хөөцөлдөөнөөр аз жаргалыг төсөөлцгөөх юм.

Тэгээд гурав хоног юу ч идээгүй маш их өлсөж буйгаа мэдрэв. Босож хувцаслан дэлгүүр явахаар гэрээсээ гарлаа. Цахилгаан өргүүр бас л ажиллагаагүй зогсож байв. Яагаад ч юм огт бухимдсангүй, дотор нь маш амгалан тайван байх юм. Урьд нь өглөө ажилдаа яарахдаа, орой ажлаасаа ядарч ирээд их л бухимддагсан.

Бодолд дарагдан шатаар тайвуухан уруудсаар байрнаасаа гарч дэлгүүр рүү зүглэв. Гэнэт хажууд нь машин чихран тоормослох чимээ гарсанд анзаарвал, тансаг хийцийн данхайсан шинэхэн жипний цонхоор, бульдог үүлдрийн нохойг санагдуулам төрхтэй, ширүүн догшин харцтай булиа залуу, томоо гэгч дөрвөлжин тольтой алтан бөгжтэй бүдүүн хуруугаараа занган
“Хөөе! Пи…минь, сохор юм уу хаашаа юм?!. Чамай мууг нялчихаад явчихад чи юу олж долоох юм. Хохь чинь л болно шүү.!” хэмээн хар яр хийв. Цаад суудалд нь заларч байсан үнэтэй костюм чамин зангиатай, бараан нүдний шилээр нүүрнийхээ талыг тагласан ярвагар бүдүүн хижээл хүн уцаарлангуйгаар, “ямар ч ашиггүй маанаг юмстай юугаа ярьдаг юм. Явцгаая” хэмээн захирсанд, жип ухасхийн тоосоороо булан одов оо.
Уур уцаар, зэвүүцэл огтхон ч төрсөнгүй. Харин ч эсрэгээр, нэг л тодорхойлж хэлэх аргагүй мэдрэмж төрж, ямар нэг бараан санамж хоолой дээр нь гарч ирлээ.

Юу л болоод байна даа?! Хэмээн гайхширсаар цаашаа дэлгүүр рүү дөхөж очсонд, үүдэнд нь бүхий л байгаа байдлаараа хайш яаш, овилгогүй танхайг илэрхийлсэн, гартаа шилтэй пиво барьсан хүйтэн төрхтэй дөрвөн залуу, овлигогүй үгс чанга чанга хэлэлцэн хажуугаараа өнгөрөгсдийг өлөн увайгүй нүдээр ширтэн, шүлсээ пар пар хаялан зогсоно.
Тэднийг хармагц хоолой дээр нь тороод байсан таагүй мэдрэмж цаашаа ходоод руу нь гүд хийтэл ороод гашуун шүүс ялгаруулан, бөөлжсийг нь хутгаж огиулж эхлэв. Дотор нь муухай оргиж, толгой нь эргэн нүдээ анин хана түшив. Нүдэнд нь тамын орны үзээрийн зэвүүцэм гаж төрхтэй гаслант амьсууд, тэдний өрөвдөлт зовлонт төлөв байдал тодров. Мөнхийн оронд хальт очоод ирэхэд таг мартсан байжээ.

Гэнэт хажуугаас нь “Ахаа?! Та зүгээр үү? Май энийг уучих” гэх шингэн хонгор дуу гарлаа. Нүдээ нээвэл 25 орчим насны залуу бүсгүй 3 орчим настай бяцхан бондгор хүү хөтөлчихсөн хажууд нь зогсоод, шилтэй сүү сарвайж байв. Цаахан нь мөн ойролцоо насны залуу дөнгөж ой орчимтой нялх хүүхэд тэврэн өрөвдсөн шинжтэй харж зогсоно.
Тэдний нүднээс сацрах гэнэн цайлган, цэвэр ариун гэрэл шууд зүрхэнд нь тусаж, бүх биеэр нь галт урсгал жирвэлзэн тарж, хамаг бие нь, тархи оюун нь хэзээ ч байгаагүйгээр саруулсан бүгдийг ойлгов.

…Ээ тэнгэр минь, хамгийн дээд Ариун Нэгэн яагаад түүнтэй уулзсан, яах гэж дээш нь, доош нь аваачиж үзүүлсэнийг ойлголоо. Мөнхийн орны тэр бүсгүй юун замын талаар ярьсаныг ч ухаарав. “Бүү шантраарай миний дүү нар, замаасаа бүү гараарай!” гэж хэлчихээд, тэдний нүдэнд тодорсон гайхашийг хальт хараад ухасхийн гэрийн зүг гүйлээ. Түүнд хүний хорвоогийн амьдрал, түүний утга учир алган дээр нь тавиастай мэт тодрон харагдаж байлаа. Хүмүүний амьдрал гээч юу юм бэ?! Хавар нахиалаад намар гандах навчийн адил. Энэхэн хооронд та нар юунд буруу замаар будаа тээнэ вэ?

Хамгийн Дээд Эрх Мэдэлтэн, бүхнийг Чадагч, бүхнийг Мэдэгч, аугаа хүчирхэг Ариун Нэгэн үнэхээр оршин байдаг. Түүнээс эмээ, Түүнд итгэ, Түүний ариун замаар алх. Түүний өмнө очоод шүүгдэх цагт өршөөлгүй шүү. Хажуудахаа, бусдыг зовоож, дарлаж, шулан мөлжиж, хууран мэхэлж олсон хураасан хог новш чинь, хүрсэн нэр алдар чинь та нарыг огтхон ч аврахгүй. Харин ч доош нь чангаана шүү!

Монголхүүгийн Ариун Судараас урьд нь хальт хайнгадуухан уншсан “Би бол амь, зам, үнэн мөн” “Би хорон муу хүний үхэлд огтхон ч баярлахгүй. Харин хорон муу хүн замаасаа эргэж амьдрахад Би баярлах болно. Өөрийн бузар муу замаасаа буцагтун, буцагтун. Тэгвэл та нар юунд үхэх вэ!” гэх зэрэг Эзэн Бурханы олон олон үгс түүний дотор амилан бужигнаж, хамаг булчин шөрмөс, оюун ухааныг нь тэжээн тэтгэж, хөвчрүүлэн ажиллуулж хүчийг өгсөнөөр,мань хүн жигүүртэй мэт долоон давхар руу дүүлэн гарч ирэв.

Тиймээ энэхэн хорвоод хоёрхон зам байна. Нэг нь там руу, нөгөө нь мөнхийн орон руу хөтөлнө. Ойлголоо, ухаарлаа. Би гэрчилье, би хэлье, би анхааруулъя…!
Тэрээр амьсгаадан бахардсан гэхээсээ догдлон сандарсандаа салгалан чичирч цоожныхоо нүхэнд арайхийн түлхүүрээ шургуулан хаалгаа онгойлгоод жижигхэн өрөөндөө гүйн орж, дэвтэр үзэг шүүрэн авлаа…



Сөүл. Шингил дун. 2004.03.05

“Ром” номын хэлэлцүүлэг

6. Жишээ: Жаргалмаа цуглаан дээрээ илгээлтийн тухай байнга сонссоор залхдаг. Пастор нь яагаад сайн мэдээ хүрээгүй сум тосгодыг сонирхоод байдгийг тэр ойлгодоггүй. Бурхан илгээлтийг үнэхээр сонирхдог гэж боддоггүй. Бид нар ч тэгэх ёсгүй, харин сайхан нөхөрлөж баярлаад л, Христтэй хамт амрах ёстой гэж боддог.

Энэхүү бидэнд байгаа мэдээллийг задлан шинжлээд, уг бүсгүй маань илгээлтийн талаар, пасторынхаа талаар, Бурхан илгээлтийг юу гэж үздэг талаар, бас цуглааны талаар буруу ойлголттой болсоныг нь тогтоолоо. Ийм болсон гурван үндсэн шалтгаан байж болох юм гэж үзлээ. Үүнд:

А) Пастор нь сургаал номлолоороо илгээлтийн талаар бүрэн дүүрэн дэлгэрэнгүй ойлголт ухаарлыг өгч чаддаггүй байж магад. Илгээлт нь Эзэнтэй огт хамаагүй зөвхөн өөрийнх л хүсэлт юм шиг, буруу ойлголт төрүүлэхээр сургадаг, номлодог байж болох юм. Ер нь итгэгч хүний итгэл нь чуулганы пастор, ахлагч зэрэг үгийн үйлчлэл хийдэг хүмүүсийн сургаал, номлолоос нилээн хамааралтай байдаг.

Б) Жаргалмаа гэртээ эсвэл ажил дээрээ ч ер нь нийгэмд, маш их ачаалалтай амьдардаг, ядардаг, туйлдсан халширсан нэгэн байж болно. Тэгээд цуглаанд л ирж амар тайвныг авдаг. Тиймээс ч илгээлтийн талаар яригдмагц эмзэгээр хүлээн авч, бас л нэг үүрэг, ачаа дарамт гэж ойлгодог байж ч магад.

В) Жаргалмаа маань шинэхэн итгэгч учир цуглааныг үеийнхэнтэйгээ цагийг сайхан өнгөрөөдөг, нөхөрлөдөг газар гэж хардаг байж болзошгүй. Тэр сайн мэдээний үнэт мөн чанарыг зүрхэндээ гүнзгий хүлээн аваагүйгээс, Христчин амьдрал бол илгээлтээс, өөрөөр хэлбэл сайн мэдээнээс салгагдахын аргагүй нэг цогц зүйл юм гэдгийг ойлгоогүй байж болно. Олон залуус эхэндээ иймэрхүү итгэлтэй байдаг нь нууц биш.

За одоо Ром ном дахь үнэнүүдээр хэрхэн энэ бүсгүйд сайн мэдээний жинхэнэ үнэ цэнийг ойлгуулан, хайрлан хөтлөх вэ?
Үүнд:  1. Дээрхи гурван тохиолдолын аль нь ч байсан, бид Жаргалмаагийн итгэлийг шүүх эрхгүй. Учир нь (Ром 14:1) Итгэлээр сул нэгнээ хүлээж ав. Ингэхдээ түүний бодол санааных нь талаар бүү зарга хий., гэсэн байдаг. Цуглаан болгонд л юу нь чухал, юу нь чухал бус болохыг ялгаж чаддаггүй, итгэлээр сул хүмүүс байдаг.

Тэд тийм ч чухал бус дүрэм журам, ёс жаягт итгэж үнэмшин түүнийхээ дагуу амьдардаг. Тэгээд ёсчлон сахиж чадахгүй бол аврагдсан эсэхдээ эргэлзэж эхэлдэг. Учир нь тэдний итгэл үнэхээр сул дорой аж. Паул биднийг тийм ах, эгч, дүүсээ тэрхүү чухал бус итгэл үнэмшлийнх нь төлөө шүүж, шүүмжлэлгүй хүлээн ав гэж байна. Тэдгээрийн нялх, итгэл дотор төлөвшөөгүй байдал нь аль ч талаараа аврал болон Христ доторхи бидний нөхөрлөлд чухал бус юм. Бид тэднийг басамжлалгүй, шүүлгүй, байгаагаар нь хүлээн авах хэрэгтэй.

(Ром 15:1-3) Хүчтэй бид өөрсдийнхөө сэтгэлд нийцүүлэлгүй, хүчгүйнхээ сул дорой байдлыг үүрэх ёстой. Бидний хүн бүр хөршийнхөө сайн сайхны төлөө, түүнийг босгон байгуулахын тулд сэтгэлд нь нийцүүлье. Учир нь Христ ч гэсэн Өөрийнхөө сэтгэлд нийцүүлээгүй. Харин “Таныг буруутгасан хүмүүсийн буруутгал Над дээр буув” гэсний адил байсан юм, гэж бүр тодорхой өгүүлжээ. Ингэснээр бид Христчин хүний зан чанар, төлөвшил, хайрыг харуулах юм. Улмаар Жаргалмаа Эзэнд зүрх сэтгэлээ улам их нээж, дотоод эдгэрэлийг авснаар, илгээлтийн утга учир, үнэ цэнийг үнэн зөв ойлгох болно.

2. Илгээлт гэдэг нь юу болох талаар буруу ойлголтыг нь засах хэрэгтэй болно. (Ром 1:16,17) Би сайн мэдээнээс ичихгүй. Яагаад гэвэл тэр нь итгэгч хүн бүрийг, юуны түрүүнд Иудей, мөн түүнчлэн Грек хүнийг авралд хүргэх Бурханы хүч мөн. Бурханы хүртээх зөвт байдал нь сайн мэдээний дотор илчлэгдсэн бөгөөд итгэлээс итгэлд хүргэдэг. Учир нь зөвт хүн итгэлээр амьдарна гэж бичигдсэн байдаг.

Сайн мэдээ бол жирийн нэгэн мэдээ биш, харин энэ нь авралд хүргэх Бурханы хүч юм. Мөнх амьдрахын тулд хүнд мөнхийн хүч хэрэгтэй. Элч Паул болон анхан үеийн итгэгчид хүнд хэцүү, хатуу ширүүн хавчлагын дунд, тэрхүү бурангуй харанхуй түүхэн цаг үед сайн мэдээнээс ичээгүй. Ер нь яагаад ичих ёстой гэж?!

Хүмүүс юу гэх бол, яах бол гэж бид айдаг уу? Итгэлээ нууж хаадаг уу? Сайн мэдээ бол Бурханы хүч, мөнх амьдралын үндэс шүү дээ! Хэрэв сайн мэдээнээс ичиж итгэлээ нуудаг бол тэрхүү хүч болон мөнх амь нь авагдаж болзошгүй юм. (Лук9:26) Хэн надаас болон Миний үгсээс ичнэ, Хүний Хүү Эцэгийн болон Өөрийн, мөн ариун тэнгэр элч нарын суу алдараар ирэхдээ Түүнээс ичих болно.

Бурханы зөвт байдал нь, Түүний Хүү Есүс Христийн дотор илчлэгдсэн юм. Бид итгэлээрээ тэрхүү зөвт байдалд тооцогддог. Хэрэв бид тэрхүү зөвт байдлыг хүлээн авахгүй бол Эзэн биднийг хүлээн авахгүй. Учир нь Тэр зөвт юм. Зөвт байдал нь биднийг зөвхөн аврахын тулд бус, өдөр бүр зөвтөөр амьдруулахын тулд өгөгдсөн.

Зөвтөөр итгэлээр амьдарна гэж яахыг хэлэх вэ? Итгэгч та, тухайн оршин буй хүрээндээ, гэр бүлдээ, ангидаа, ажил албандаа, ер нь энэ нийгэмд, сүм чуулгандаа ч, гэрэл давс болохоор илгээгдсэн нэгэн. Та үг хэл яриа, биеэ авч яваа байдал, зан харилцаа, (даруу төлөв, тусч, өгөөмөр нинжин сэтгэлээрээ) үүрэг хариуцлагадаа үнэнч, хичээнгүй, итгэмжтэй байдлаараа гэр бүлдээ ч, ажилдаа ч, ангидаа ч сайн мэдээ болж байх ёстой.

Бас нөгөөтэйгүүр сүм чуулган тарихаар илгээгдэж буй үйлчлэл нь ч илгээлт юм. Энэхүү үйлчлэлд итгэгч өөрөө дуудагдан, хөдөө эсвэл гадаадад явж, сүм цуглаан тарьж, үүсгэн байгуулахаар бэлтгэгдээгүй л бол, хичээнгүй залбирлаараа, өгөөмөр өглөгөөрөө, бэлтгэл ажилд нь гар бие оролцсноороо хамтрагч болж болно, гэхчилэн заана.

3. Сайн мэдээ тунхаглах нь, илгээлт нь зөвхөн пасторын хүсэл биш, жинхэнэдээ Бурхан үүнийг хүсдэг болохыг зөвөөр ойлгуулах нь зүйтэй. (Ром 10:13-15) Учир нь Эзэний нэрээр дуудагч хэн ч аврагдах болно. Тэгвэл Түүнд итгээгүй тэд яаж Түүнийг дуудах вэ? Түүнийг сонсоогүй тэд яаж Түүнд итгэх вэ? Тэд номлогчгүйгээр яаж сонсох вэ? Илгээгдэхээс нааш тэд яаж номлох вэ? “Сайн мэдээг тунхаглагчийн хөл юутай сайхан” гэж бичигдсэн байдаг.

Хэн ч гэсэн, тэр дундаа Жаргалмаагийн хайрлан дотночилдог, гэр бүлийнхэн, найз нөхөд нь, ойр дотныхон нь Эзэнийг дуудан, Түүний авралд итгэж, аврагдах эрхтэй бөгөөд шаардлагатай. Хэн сайн мэдээг тунхаглахаар явах вэ гэж Эзэн биднээс асуудаг. Сайн мэдээ болж, Түүний илгээгдэгч болж амьдрах нь Эзэнд таалагддаг.

(Ром 14:7-9) Учир нь бидний хэн нь ч өөрийнхөө төлөө амьдарддаггүй. Хэн нь ч өөрийнхөө төлөө үхдэггүй. Хэрэв бид амьдарвал Эзэний төлөө амьдардаг, үхвэл Эзэний төлөө үхдэг. Тиймээс амьдрах ч бай үхэх ч бай бид Эзэнийх. Учир нь үхэгсэд болон амьд байгсдын аль алиных нь Эзэн байхын тулд л Христ үхээд амилсан билээ. Бид Есүст итгэснээрээ Түүнд өөрсдийн амьдралыг өгсөн. Амьдралын маань зорилго Түүний тааллыг хайх нь юм. Үхэл, амьдрал гэж онцгойлон тунхагласан нь бүхий л амьдрал гэсэн санааг илэрхийлдэг. Энэ нь зөвхөн Эзэнээр л удирдуулах ёстой.

(Ром 1:5) Бид Түүний нэрийн төлөө бүх харь үндэстний дунд итгэлийн дуулгавартай байдлыг бий болгохын тулд, Түүгээр дамжуулан нигүүлсэл болон элчийн үүргийг хүлээн авсан. Эндээс илгээлт нь (сайн мэдээ болж амьдрах нь) Бурханы хүсэл ба тушаал юм. Зөвхөн пастор ахлагч болон сүмийн үүрэг хариуцлагатан ч биш, авралыг авсан итгэгч нэг бүрийн шинэ амьдралынх нь хэв маяг, салшгүй нэг хэсэг нь, үүрэг хариуцлага юм гэж тайлбарлана.

4. Тэгээд эцэст, цуглаан нь зөвхөн нөхөрлөлийн төлөө, амралтын төлөө ч биш, чухамдаа илгээлтийн төлөө л оршдогийг ойлгуулна. (Ром 14:17,18) …Учир нь Бурханы хаанчлал нь идэх болон уух явдал биш, харин Ариун Сүнс доторхи зөвт байдал, амар тайван хийгээд баяр баясгалан юм. Учир нь Христэд ийнхүү үйлчилдэг хүн Бурханд таалагдаж хүмүүсээр сайшаагдана.

Эндээс харахад цуглаан нь, Эзэний л хүслийн дагуу зөвт байдлаар оршиж, дэлхийн гэрэл ба давс нь болох ёстой, гэсэн урд дурьдагдсан зарчим тодорхой байна. (Ром 15:5,6) Тэвчээр ба урамшууллыг өгөгч Бурхан нь Христ Есүсийн дагуу та нарыг нэг бодол санаатай байлган соёрхох болтугай. Ингэснээр, та нар бидний Эзэн Есүс Христийн Эцэг Бурханыг нэг дуу хоолойгоор алдаршуулах юм. Жаргалмаа ч, пастор нь ч, бид нар ч, Эзэнтэй хамт нэг санаа, нэг зорилготойгоор сайн мэдээний төлөө дуудагдсан үнэнийг тунхаглан ойлгуулна.





"Ром ном" хичээлийн гэрийн даалгавар
Шалгасан багш: David Burge UBTC

Ром номын теологи, Ариун Сүнсний ажил

Юуны түрүүнд Ариун сүнс биднийг та нар Бурханы хүүхдүүд хэмээн гэрчилдэг. Бид Бурханыг зөвхөн ямар нэгэн хүч, гэж бус харин Тэнгэрлэг Эцэг хэмээн мэдэж, Сүнсээр Түүнийг дууддаг (Ром 8:15-17). Ариун Сүнс бол бидний ирээдүйн алдарын баталгаа ба бүр анхны суулгац нь юм. “Бид хүүхдүүд болж үрчлэгдэхээр тэсэн ядан хүлээдэг.”  Бид хэзээний үрчлэгдчихсэн (Ром 8:15-17). Гэхдээ Паул энд бидний үрчлэлийн ирээдүйн талыг ярьж байна.

Бурханы хүүхдүүд хэмээн Христчидийг олон нийтийн өмнө ба орчлон даяар хүлээн зөвшөөрөх тэрхүү өдөр энэ нь болно. Амилалтийн өдөр бидний дорой бие Христийн дахин амилж, алдаршуулагдсан биетэй адил болж хувирах болно. Яг одоогоор бид Христийн золилтийн ажлын ач тусын зах зухаас нь хүртдэг бол, хожмын тэр цагт бидний бүхэл бие тэрхүү ач тусыг бүрэн дүүрнээр хүртэх болно. Бэлэг болсон Ариун Сүнс нь тухайн итгэгчийн төлөвшилд хүчтэй нөлөөтэй.

Бидний мөнхийн амьдралын эхлэл, бидэнд Ариун сүнс өгөгдснөөр эхэлдэг (2Кор 3, Гал 3:3-5, Ром 8:9) ба махбодийн эсрэг тэмцэлд Түүгээр хүчийг олж байдаг (Гал 3:5-6, Ром 8). Өдөр тутам бид залбирч байгаа, мөн алдсан үедээ мөс чанартаа зэмлэлийг авч байгаа, бас “…чи бол Бурханы Хүү, одоо айх, санаа зовох зүйлгүй…” гэх мэт сайн сайхан урам зоригийг өгдөг, зөвт амьдрахад хүчирхэгжүүлж, чиглүүлж байгаа зэрэг нь Ариун Сүнсний ажил юм.

Христчид одоо ч хүртэл гэмээс болж цөхөрдөг боловч тэнхрүүлэгч Ариун сүнсний оршихуй бидэнд байдаг ба Ариун байх хүслийг маань тэжээж, өсгөж байдаг (Ром 8:5,6,9). Түүгээр ч барахгүй гэмийг эсэргүүцэх ба зөвийг мөшгих дотоод сэтгэлийн хүчийг өгдөг.

Бид нэгэн бие адил чуулганы дотор ч (Ром 12, 1Кор 12) итгэлцэл, харилцан ойлголцол, өршөөл уучлал, хайр энэрэлийн уур амьсгалыг нөхцөлдүүлдэг Ариун Сүнсээр нөхөрлөдөг (Фил 2:1, 2Кор 13:13).

Ариун Сүнс нь Христ доторхи Бурханы Өөрийгөө илэрхийлэх оршихуй юм (Ром 8:15,16). Түүний хүч, нөлөө нь өдөр тутам, цаг мөч бүр бодитоор бидний амьдралд хэрэгждэг ба биднийг хувирган өөрчилдөг. Эзэний бидний амьдралд хийхийг хүсэж буй зүйлсэд хамжилцахын тулд Ариун Сүнстэй алхаа нийлүүлэх нь бидний үүрэг юм. Энэ нь Ариун Сүнсний үр өгөөжийг эрэлхийлэх ба Бурханы үгэнд дуулгавартай байх байдлаар илэрхийлэгдэнэ (Ром 8:10-14, 12:11, 14:17,18).

Сүнслэг хүн гэдэг нь нэг л их бясалгадаг, эсвэл цуглаанд идэвхитэй үйлчилдэгээрээ тодорхойлогдохгүй. Харин бусдыг хайрлаж, уучилж чаддаг, өөрөө ард нь үлдэж, бусдыг урагшаа түлхэж чаддаг, даруу байж үйл явдал дунд Эзэнд ажиллах боломжийг олгон хүлээдэг, тэвчдэг, аливаа шийдвэр гаргахдаа хувийн ашиг сонирхол, дур хүслийг үндэслэж биш, харин Ариун Сүнсний дуу хоолойг сонсож, Түүний таалалд нийцүүлэхийг эрмэлздэг нэгэн юм.

Сонголт ба дуудлага

Бидний Эзэн бол төгсгөлийг эхнээс нь хардаг Нэгэн юм. Бурхан Христ дотор нэгэн бүлэг хүмүүсийг Ариун ба гэм зэмгүй байлгахаар хайрынхаа улмаас мөнхөд сонгож төлөвлөсөн юм. (Ром 8:28-30)-д Паул үүнийг энгийнээр тайлбарладаг. Бид Түүний зорилгын дагуу дуудагдсан.

Тэрбээр биднийг урьдаас мэдсэн ба гэр бүлийнхээ хүмүүс байлгахаар товлосон. Тэр товлосон бүхнээ дууддаг. Тэр дуудсан бүхнээ зөвтгөдөг ба зөвтгөдөг бүхнээ алдаршуулах болно. Бурханы сонголт нь зөвхөн Ром ном дахь бус бүхэл Библи дэхь үндсэн сэдэв юм. Бурхан Абрахамыг сонгосон, Тэр бас Есавын оронд Иаковыг сонгосон. Тэр үндэстнүүдийн дунд Израилийг Өөрийн ард түмэн болгон сонгосон (Ром 9-11). Бурхан хүмүүсийг бусдаас онцгой, сайн сайхан болохоор нь бус, харин нийгүүслээрээ сонгодог. Тэр итгэмжит хүнийг хэрэглэдэг ба ивээдэг нь үнэн боловч, итгэлийг Бурхан хүмүүст өгдөг нь бас үнэн юм. Тиймээс ч бидэнд бардамнах үндэслэл байхгүй.

Чи тэдний газар нутгийг эзэмшихээр явах гэж байгаа нь чиний зөвт байдлаас болсон юм биш, зүрх сэтгэлийн чинь шулуун шударгаас ч болсон юм биш, харин Эзэн чиний өвөг дээдэс Абрахам, Исаак, Иаковт тангарласан тангарагаа батлахын тулд юм. Бас Эзэн Бурхан чинь тэднийг чиний өмнөөс хөөн зайлуулж байгаа нь эдгээр үндэстнүүдийн хорон муу байдлаас болсон юм (Дэд хууль 4:37, 7:6,7, 9:5).

Бид өдөр бүр, үргэлж сонголт (тэмцэл) хийж амьдрах болдог. Мөс чанарт чинь Ариун Сүнс хэн нэгнээс уучлал гуйгаасай гэж шаардаж байхад, харин бид өөрийн өчүүхэн бардам зангаас болж үргэлж татгалздаг ч юмуу?!...гэх мэт ямар нэг байдлаар тэмцэлд байдаг. Бид оюун санаа, зүрх сэтгэл, амьдрах хэв маягаа тэр чигт нь сайн мэдээ болгох ёстой (Ром 12:1,2).

Бид цаг хугацааны дотор байдаг учир ирээдүйгээ мэдэхгүй. Зөвхөн тохиолдсон үед нь л, тийм ийм зүйл боллоо гэж мэддэг. Харин Эзэн бол цаг хугацаанаас ангид учир бүх л ирээдүй, өнгөрснийг шууд л өмнөө харж байдаг.

Зарим хүн сайн мэдээ ойлгохгүйгээр, аврал авахгүйгээр үхэж байгаа нь ямар учиртай вэ? гэж олон хүн асуудаг. Бурхан тэгэхээр төгс авардаггүй байх нь ээ? гэдэг. Харин Библи бол, Бурхан бол төгс Ариун, хүн л гэмтэй, асуудалтай гэдэг. Түүнтэй л хариуцлага тооцох ёстой гэдэг.

Хүнд энэ гайхамшигт дэлхийг бүтээж өгөөд, өөрийг нь амьд оршигч болгоод, улмаар гэмд унаад байхад нь аварч, Хүүгээ хүртэл золиослоод байхад аливаа бузар мууд Бурханыг буруутган, ундууцан дургүйцэж, хардаж сэжиглэх нь зөвт ариун сэтгэлгээ биш. Харин Эзэн намайг сонгосон нь ямар их зол вэ?! гэж баярлах нь Библийн теологи юм.

Гэмт бузар хүнийг аврах нь битгий хэл, устган сөнөөх эрх мэдэл Эзэнд бий. Гэтэл хайрлан аварсан. Гэвч хүмүүс гэмт сэтгэлгээгээр аливаа зүйлд ханддагийн адил, Христийн авралд хүртэл эргэлзэж, шүүж байдаг.





Шалгасан багш: David Burge
"Ром ном" хичээлийн лекцийн материалаас

1.Гэм нүгэл гэж юу вэ?!

Библид нүгэлийн олон талт шинжийг тодорхойлсон янз бүрийн хэллэгүүдийг ашигласан байдаг. Энд Монгол Библи дээр “нүгэл” хэмээн орчуулагдсан Хуучин гэрээ ба Шинэ гэрээний гол үгсийг тэмдэглэлээ.

Хуучин гэрээнд хамгийн нийтлэг ашиглагддаг үгс бол хаттат (жишээ нь: Ег32:30) ба үүнтэй гарал нэгтэй хет (Дуулал 51:9) юм. Энэ нь Хуучин Гэрээнд хэдэн зуун удаа давтагддаг бөгөөд байг үл онох, алдах гэсэн утгыг илэрхийлдэг байна. Песа (Сургаалт үгс 28:13) гэдэг нь Бурханы хүслийг идэвхтэй эсэргүүцэх, зөрчих гэсэн утгатай ажээ. Шагах (Левит 4:13) нь замаа алдах, замаасаа хазайх гэсэн утгатай. Авон (1Ха 17:18) нь “тахийлгах, мушгих” гэсэн үйл үгийн хэлбэртэй холбоотой бөгөөд нүглээс болдог алдаа, бурууг хэлдэг.

Грек Шинэ Гэрээнд нүглийг хэлсэн хамгийн гол үг нь хамартиа (Матай 1:12) бөгөөд байг үл онох гэсэн утгатай бөгөөд алдаа, уналт, бодит буруу үйлдэл гэсэн утгуудыг агуулдаг. Адикиа (1Коринт 6:8) нь зөвт бус, шударга бус байдал гэсэн санааг илэрхийлдэг. Парабасис (Ром 4:15) нь хууль зөрчихийг илэрхийлдэг. Аномиа (1Иохан 3:4) хуульгүй байдал, хууль зөрчигдөх байдал гэдгийг бас хэлдэг. Асебеиа (Тит 2:12) нь бурхангүй байдал гэдэг санааг хүчтэй тусгадаг байхад птаио нь ёс суртахууны гажуудлыг илүүтэй илэрхийлдэг (Иаков 2:10).

Нүглийн хамгийн онцлог шинж нь Бурханы эсрэг чиглэгдсэн байдагт оршино (Дуулал 51:4; Ром 8:7; Иаков 4:4). Нүглийн талаарх ойлголтийг хувиа бодох гэхчлэн ямар нэг байдлаар багасган үзэх нь түүний ноцтой байдлыг дутуу үнэлж буй хэрэг юм.  “та нар…Бурхан шиг болж…” (Эх 3:5) хэмээн Адам, Ева хоёр Бүтээгчийнхээ байр суурийг хууль бусаар булаан эзлэх боломжтой гэж Сатаны хэлсэн нь үүний тодорхой илэрхийлэл билээ.

Уналтын үед хүмүүс Бурхантай тэгш байхыг санаархаж (Флп 2:6), Түүнээс хамааралгүй гэдгээ батлахыг оролдож, Бүтээгчийн санаа, хайрын хангамжид эргэлзсэн юм. Хүмүүс бас Бурханд хандах зөв зохистой хандлага болох мөргөл, хүндлэн хайрлах үйлсээс санаатайгаар татгалзаж, Бурханы дайсныг болон өөрсдийн бузар муу санаархлыг чухалчлан үзсэн байна.





“Христ итгэлийн гарын авлага”
Брюс Милн

2. Нүглийн тархалт

Нүгэл нь бүх нийтийн шинжтэй. “Зөвт хүн алга. Ганц ч алга.” (Ром 3:10; Ром 3:1-10,23; Дуу 14:1). Есүс Христ бол “нүгэлгүй” амьдарсан цорын ганц хүн юм (Еврей 4:15). Библийн энэхүү тодорхойлолт нь нийгмийн антропологи ба нийтлэг туршлагаар хангалттай батлагдсан билээ.

Нүглийн тархалт нь зөвхөн газар зүйн хувьд ч биш бүх зүйл дээр хувь хүн бүрийн амьдралыг хамарсан билээ. Нүгэл нь хүмүүнд бүхэлд нь нөлөөлсөн. Хүсэл (Иох 8:34; Ром 7:14-24; Еф 2:1-3; 2Пт 2:19), оюун ухаан ба ойлголт (Эх6:5; 1Ko 1:21; :Еф 4:17), дур хүсэл ба сэтгэл хөдлөл (Ром 1:24-27; 1Tм 6:10; 2Тм3:4), мөн үг яриа ба зан байдал (Мк 7:21 д.з; Гал 5:19-21; Иак 3:5-9) түүнчлэн “бүтцийн алдаа буюу нүгэл” болох нийгэм улс төрийн системийн дарамт байдлаар хүмүүний сэтгэл зүйд нөлөөлсөн байх нь олонтаа билээ.

Үүнээс үүдэн нүгэл нь хүмүүсийн хоорондын харилцааны тулгуур ухагдахуунуудын нэг болсон. (Үнэнч сэтгэл, итгэмжтэй байдал, хувиршгүй хайр зэрэгтэй эн зэрэгцэн хүний харилцааг тодорхойлогч хүчин зүйл болсон. Жишээ нь: Хүн өдөрт З-аас доошгүй удаа худал хэлэх нь жирийн зүйл гэж сэтгэл зүйн шинжлэх ухаанд үздэг.)

Хувь хүний зүрх сэтгэлд нэвчихийн зэрэгцээ энэ нь улс, үндэстний нийгэм улс төрийн бүтэц зохион байгуулалтад ч нэвтэрч, нийгмийн системийн асуудал болжээ (Амос 2:4-8; 5:7-15; Илч 13:1-7). Жишээ нь улс төрчид худал амлалт өгч эрх мэдэлд хүрэх бөгөөд амлалтаа биелүүлэхгүй байх нь ердийн зүйл ба үүнтэй нь ч хүмүүс эвлэрдэг.

Теологчид нүглийн нөлөөний энэхүү каталогийг "бүхэлдээ завхарсан" хэмээн тодорхойлсон байдаг нь гайхах зүйл биш юм. Энэ хэллэг нь бид чөтгөрөөс ялгагдахааргүй хорон муу байдаг гэсэн үг биш юм. Харин энэ нь бидний мөн чанарын аль ч хэсэг, талбар нь нүгэлд өртөлгүй “дархан цаазтай” үлдээгүй гэсэн санаа юм. Ёс суртахууны хувьд өөрийгөө зөвтгөхийн тулд бид хувийн зан чанарынхаа аль ч хэсгийг зааж чадахгүй.

Үнэндээ бид зарим үед харьцангуй “сайн”-ыг бодож, ярьж, үйлддэг ч (Лк 11:13; Ром 2:14д.з) энэ нь “бүхэлдээ завхарсан” гэдгийг үгүйсгэж байгаа хэрэг биш бөгөөд ийм “сайн” нь Бурханы өмнө зогсож чадахаар бүхэл, амьдралын туршид үргэжилсэн зөвт байдал болж чадахгүй. Хүний хувийн шинж чанар дахь гэмт төлөвт өртөөгүй үлдсэн “дархан цаазтай” хэсэг гэж үгүй билээ. Бид бүхэлдээ уналтад орсон учраас бүрэн золилт хэрэгтэй.

Бид бүрэн завхарсныг Библид нүгэл хүний хамгийн гол зүйлд хүртэл нөлөөлсөн гэж хэлдэг. Энэ бол хүний хамгийн гол зүйл болох зүрх сэтгэл агаад нүгэлд бүрэн автагджээ. “Учир нь дотроос, хүмүүсийн зүрхнээс хорон муу бодол, садар самуун, хулгай, аллага, завхайрал, шунахайрал, балмад явдал, мөн заль мэх, тачаангуй байдал, атаархал, гүтгэлэг, бардам зан, мунхаглал нь гардаг. Энэ бүх хорон зүйлс нь дотроос гарч хүнийг бузарладаг” хэмээн Есүсийн айлдсаныг бид санах ёстой (Мк 7:21-23; Эх 6:5; Иер 17:9; Ром 3:10-18; 7:23).

Цаашилбал, Библид өгүүлснээр бид “бүхэлдээ завхралд орсон” тул өөрсдийгөө аварч чадахгүй гэдэг нь тодорхой. Бүрэн завхралд орсон нь “бүрэн чадваргүй” болсныг илэрхийлж байна.





“Христ итгэлийн гарын авлага”
Нийтлэлийг Брюс Милн

3.Нүглийн хор уршиг

Бид нүгэлд унасан нь өмнө дурдсанчлан бидний оршин байх бүхий л байдалд нөлөөлсөн. Үүнд хамгийн гол нь Бурхантай холбоотой байдалд хэрхэн нөлөөлснийг авч үзье.

1. Бид Бурханы оршихуйд үл нийцдэг

Адам Еден цэцэрлэгээс хөөгдсөн нь, бид сүнсээрээ Бурханаас салгагдан Түүний өмнө зогсоход тохиромжгүй болж, Түүний оршихуйн ойр байдлыг амсах боломжгүй болсныг газар зүйн утгаар илэрхийлсэн хэрэг юм (Эх3:23).

Гэмтний хувьд Бурханы оршихуй нь айдсын газар болсон ажээ. Еденд эргэж очих замыг хамгаалсан галт илд нь, бид нүгэл үйлдсэнээрээ Бурханы эсэргүүцэлтэй, өөрөөр хэлбэл Түүний ариун уур хилэнтэй тулгардаг гэсэн аймшигт үнэнийг илэрхийлдэг (Эх 3:24; Мт 3:7; Ром 1:18; 1Тс 1:10).

Хүмүүний бүхий л айдас аймшигтай харьцуулахад Бурханы уур хилэн нь үнэхээр зүйрлэшгүй, хар дарсан зүүд мэт юм. Хэдийгээр бидэндээ онц чухал, бидний амьдралын олон талт хэрэгцээ нь Бурханы өмнө гэмгүйгээ мэдрэх, Бурханы оршихуйгаас ирэх амар амгалан, баяр хөөр, сэтгэл хангалуун байдлыг мэдрэх хэрэгцээний дэргэд харьцангуй ач холбогдолгүй болсон.

2. Бид Бурханы хүслийг гүйцэлдүүлж чадахгүй болсон

Хэдийгээр Бурхан биднийг дуудаж, тушааж, бидний өмнө эрх чөлөө, амийн замыг тавьж, бидний Эзэн хэвээр үлддэг ч бид тэрхүү дуудлагад жинхэнээрээ хариулах чадваргүй болсон юм. Бидний хүсэл зориг, тэнгэрлэг зорилгыг дагах эрх чөлөөгөө алдаж, нүгэлд боолчлогдох болсон (Иох 8:34; Ром 7:21).

3. Бид Бурханы хуулийн өмнө зөвт бус

Бурханы хүсэл буюу хуулийг дагаж чадахгүй болсон нь цаашдын ноцтой байдалд хүргэдэг. Энэ нь бид хууль зөрчигчид оногддог хуулийн хараал, ял зэм, буруутгалыг хүртэгчид болдог явдал юм (Дх 27:26; 28; Ром 3:19; 5:16; Гал 3:10).

4. Бид Бурханы үгэнд мэдрэмжгүй болсон

Бурхан бүтээлээрээ, дотоод ёс суртахууны хуулиар, Хуучин Гэрээнд Израйлиар, Шинэ Гэрээнд чуулганаар, энэ бүхнээс илүүтэй биежсэн (Есүс) болон бичигдсэн Үгээрээ дамжуулан ярьдаг. Гэмт байдлынхаа улмаас бид Бурханы зам, хүслийг жинхэнээсээ ойлгож чадахаа больж, харин зөвхөн итгэлгүй байдлаа хаацайлж болох зүйлсийг л хангалттай сонсож, мэдэрдэг болсон. Бид нүглээсээ болж Бурханыг үл ойшоох байдалд орж, Сүнснээс ирдэг зүйлсийг ойлгож чаддаггүй.

Нүглийн эдгээр үр дагавар нь хүмүүний бардам зангаар илэрдэг. Бид Бурханы удирдлагыг эсэргүүцэж, өөрсдийгөө өөрсдийнхөө эзэн нь болгодог. Бид өөрсдийгөө бодит байдлын жишиг болгож, өөрсдийн шалтгаан, туршлагыг үнэний хэмжүүр болгодог. Бид ертөнцийн ноёрхлыг тунхаглаж, хүн төрөлхтний хувь тавиланд хариуцлагатай гэж боддог. Энэ нь эцэстээ Бурханыг доош түлхэн унагаахаар тэнгэр өөд авирдаг Бабелын адил, тогтсон хэвшлийг эсэргүүцэх хэлбэрээр илэрдэг (Эх 11:1-9; 2Тс 2:4).

Шашны хүрээнд энэхүү бардам зан нь өөрийгөө зөвтгөх байдал хэмээн илэрхийлэгддэг. Бид өөрсдийн нүглийг уучлах шалтаг олон, ёс суртахуун ба шашны мэдлэг дээрээ үндэслэн Бурханы өмнө бат итгэлтэй зогсож, өөрсдийн тогтоосон сайны жишгээр өөрсдийгөө зөвтгөгдөнө гэж боддог. Гэвч бид Бурханаас зугтаж чадахгүй юм.

Тэрхүү тасарсан харилцаа нь Бурханаас айх айдас хэмээн илэрхийлэгдсэн байдаг нь бурханлаг, итгэлийн хүний эмээлт биш (Дх 10:12), харин дуулгаваргүй байснаасаа болж Бурханаас оргон, зугтах айдас юм. Энэхүү айдас нь Бурханы оронд бурхан болж, гэм бурууг маань үл тоомсорлон, ивээн хаацайлах нэгнийг (сатаныг) эрэлхийлэхэд хүргэдэг.

Иймээс бүгд л Бурханаас нуугддаг агаад (Адам, Ева хоёр цэцэрлэгт нуугдсаны адил), Түүний өмнө гэм буруутай зогсох айдсаас салахын тулд зарим хүн бурхангүй үзэл гэхчлэн Бурханыг үгүйсгэх үзлийг баримталж, амьдралын шударга бус зүйлсийг хүчтэй эсэргүүцдэг байхад зарим нь “зөв шударга” үйлсэд шамдаж улмаар ажил үйлс, үүрэг хариуцлагын үл төгсөх тойрогт ордог.





“Христ итгэлийн гарын авлага”
Брюс Милн

4.Бидний нүгэл дотор өөрсдийгөө үзэх үзэл

Бүгд уналтанд орсон гэдэг илчлэлт нь Христэд итгэгчдийг хийсвэр, өөдрөг үзлээс чөлөөлдөг. Тиймээс ч нэгэн “Их хүн” гарч ирээд нийгмийг сайн сайханд хүргэх төлөвлөгөө хэрэгжүүлэх гэж оролдоод тэр нь бүтэлгүйтэхэд гайхах зүйл үгүй юм. Чуулган дотор ч үйлчлэгчид болон Бурханд гайхамшигтайгаар ашиглагдаж байгаа хүмүүсийг хэт сайнаар бодох (бурханчлах) сорилтыг бид эсэргүүцэж байх ёстой.

Ертөнцийн уналт гэдэг нь бас ертөнц бол харанхуйн булаан эзлэгч хүчний талбар болсон гэсэн утгатай. Христийн ялалтаар энэ нь нуран унасан боловч сайн мэдээг хүлээж аваагүй газруудад сатаны эрх мэдэл хэвээрээ л байгаа.

Тэгэхээр ертөнц нь Есүс Христтэй адилтгагдсан бүх хүмүүсийн хувьд зөрчил, тулааны талбар болжээ. Ертөнц нь Христ итгэлт хүмүүсийн хувьд завсарын газар нутаг биш төдийгүй, үүнээс зугтах ямар ч шалтгаан байхгүй ба харин ч ямагт гярхай нээлттэй нүдээр ажиглан харж байх ёстой объект юм.

Уналтын талаар анхаарч үздэг Христчин нь сүнслэг дайсан (сатан) болоод түүний ертөнц дээр илэрхийлэгдэх байдал, Бурханы хүүхдүүдийг болон ажлыг нь нураахын тулд хэрхэн ажилладаг зэргийг мэдэж, үүний эсрэг Бурханы өгсөн зэвсгийг хэрхэн ашиглах талаар сурахын тулд Библийг судалдаг (2Кор 10:3-5; Еф 6:10-18). Бид өөрсдийн энэ үеийнхний зовлонг олж харснаараа, тэднийг аварч чөлөөлөх цорын ганц мэдээ болох Христийн сайн мэдээг ертөнцөд мэдүүлэхийг хүсдэг.

Эрэгтэй, эмэгтэй хүмүүс ёс суртахууны болон сүнсний хувьд дорой гэдгээ мэдэж, аврагдах үндсэн хэрэгцээгээ олж харан Бурхан руу эргэж, Түүний мөнхийн өршөөл авралыг хүртээсэй хэмээн бид Эзэний нигүүслийг гуйн залбирдаг.

Хүмүүний уналтын тухай үзэл баримтлал нь даруу, гэмшсэн сэтгэлийг бий болгох учиртай. Хэдийгээр бид Бурханаар гэм буруугаа уучлуулсан боловч уналтанд орсон гэмт мөн чанар маань байсаар л байдаг. Бүх нүгэл Бурханы эсрэг байдаг бөгөөд тэдгээр нь бидний амьдралаас арчигдахаас нааш Түүний бидэнд зориулсан бүрэн зорилго нь биелэгдэхгүй юм.

Тиймээс ч Христчин бүрийн дотор ёс суртахууны шинэчлэлийн ажил явагдаж байх ёстой. Энэ нь зан чанараа дахин төлөвшүүлэх, амьдралын туршид үргэлжлэх үйл явц юм. Бид үүнд практик талаасаа ч, Библийн талаас ч бодитой хандах ёстой. Ингэхдээ нүгэл бидний дотор хэрхэн гүн гүнзгий үндэслэгдэж, үүний эсрэг шинэчлэлийн ажил нь хичнээн зовиуртай, удаан, хэсэг хэсгээр явагдаж байгаа юм шиг байсан ч урам хугарахгүй байх ёстой гэдгийг ойлгох хэрэгтэй.

Энэхүү шинэчлэлтийн үед Бурхан биднийг өөрчлөхийн тулд хүмүүний амьдралын хүнд хэцүү асуудлуудыг, бухимдал, гонсгор байдал, сэтгэл санааны болон бие махбодийн өвчлөл зэрэг зовлонтой хэцүү арга замуудыг ашиглах болно гэдгийг ч бид мэдэж байх хэрэгтэй.

Бид өөрсдийн мунхаг, дуулгаваргүй байдлын үр дагавар болсон тийм үе ирэхэд (Ев 12:10,11) энэ нь бидний сайн сайхны төлөө ажээ. Тэгснээр бид Түүний ариун байдлыг хуваалцах юм, гэсэнчлэн Бурханы гар биднийг сахилгажуулж байгааг олж харж чаддаг байх ёстой. Үүний үр дүнд бид Ариун Сүнсээр дамжуулан Бурханы ивээлүүдийг хүртдэг ба бидний амьдралаас Сүнсний үр жимс илэрхийлэгддэг юм (Галат 5:22).





“Христ итгэлийн гарын авлага”
Брюс Милн

Та өнөөдөр сайхан үнэртэй байна уу?

Нийтлэлийг Эрик Томсон
(Библийн Нэгдсэн Сургалтын Төвийн Дадлагын боловсролын багш. Тэрээр Улаанбаатар болон хөдөө орон нутагт 7 жилийн турш ажиллаж амьдраад байна.)


Би анх Монголд 1996 онд гэр бүлийн хамт ирсэн. Анхны жилдээ Монголчууд биднээс огт өөр болохыг анзаарч билээ. Ихэнх тохиолдолд бид тэдний үйл хөдлөл, зан байдлыг ойлгож чадахгүй их л будилдаг байв. Жишээлхэд, манайд хүмүүс хууч хөөрөх, хамтдаа хооллохоор маш их ирдэг байлаа. Гэвч тэд гэнэтхэн юу ч хэлэлгүй гараад явчихна. Англид бол энэ нь маш бүдүүлэг доромжлол бөгөөд ямар нэгэн юм таалагдахгүй байгааг эсвэл юм буруугаар эргэснийг илэрхийлдэг! Харин Монголчуудын аж байдалд энэ нь жирийн зан байдал болохыг сүүлд мэдэж билээ.

Бас хоёр гараараа толгойг минь бариад дух үнэрлэж мэндчилэх нь их сонин санагдаж билээ. Ихэвчлэн үнсэж мэндчилдэг миний хувьд ийнхүү хэн нэгэн хүн намайг үнэрлэж мэндлэх нь цоо шинэ зүйл байв!

Хэн хүнгүй сайн мэддэг аугаа сайн мэдээ дэлгэрүүлэгч элч Паулын хувьд сайхан үнэртэй байхыг маш сайн ойлгож байсан бөгөөд энэ нь сайн мэдээ дэлгэрүүлэх ажилд маш чухал юм. Мэдээж Паул бие махбодийн үнэрийн тухайд бус, харин бидний Эзэн Есүс Христийг гэрчлэх үнэрийн тухайд санаа тавьж байсан нь илэрхий. Анхилуун үнэртний үнэр маш хурдан тархдаг шиг, бид эргэн тойрондоо “Христийн анхилуун үнэр”-ийг тараагчид байх ёстой юм (2Кор2:15).

Монголын пиг дүүрэн хүнтэй микро автобусанд сууж үзсэн хэн ч гэсэн хэн нэгний түрхсэн сүрчигний үнэр ямар хурц үнэртдэгийг мэднэ дээ. Паул биднийг яг үүний адилаар Есүс Христийн сайн мэдээг өөрсдийнхөө эргэн тойронд анхилуулаасай хэмээн хүсэн хүлээж байдаг. Христэд итгэгч хүн уулзсан хүндээ бусдаас нэг л өөр, ямар нэгэн байдлаар бусдаас онцгой хүн болохоо мэдүүлэхүйц байх хэрэгтэй юм.

Бурханы энэ дэлхийд өөрийгөө таниулах илчлэлтийн нэг хэсэг нь Бүтээл мөн бөгөөд өдөр шөнийн алинд ч “Бурхан байдаг” гэдгийг тунхаглан гэрчлэгч юм (Дуулал 19:1-2). Бурханы энэ илчлэлтийн тухай онцгой илчлэлт болох Библид тодорхой тайлбарласан байдаг бөгөөд Бурханы тухай, мөн Бурхантай хэрхэн харилцаж амьдрах тухай бидэнд зааж өгсөн байдаг.

Энэ дэлхийд илчлэлтээ хүргэх бас нэг өөр арга зам Бурханд байдаг бөгөөд энэ нь Христэд итгэгчид юм. Паул (2 Кор 2:14)-т Бурхан “биднээр дамжуулан Христийн тухай мэдлэгийн анхилуун үнэрийг хаа сайгүй тараадаг” гэжээ. Христчид “сайхан үнэртэй байна” гэдэг нь сайн мэдээг энэ дэлхийд авчрах Бурханы илчлэлтийн төлөвлөгөөний нэг хэсэг юм. Бурхан та бидэнд ийм чухал үүргийг даатгаж хариуцуулсан нь үнэхээр гайхалтай хэрэг юм.

Паулын яриад байгаа тэр үнэртэн чухам юу юм бэ? Юуны өмнө, тэр үнэртэн гэдэг нь бидний тухай биш, харин бүхэлдээ Есүсийн тухай, Христийн анхилуун үнэрийн тухай юм (2Кор 2:15). Паул, хүн төрөлхтний үнэрийн тухай бус Христийн үнэрийн тухай ярьсан! Христэд итгэгчдийн дамжуулж буй үгийн гол цөм нь бид биш Есүс Христ байх ёстой. Элч нарын дамжуулж буй үг бүр үүнд чиглэсэн болох нь Үйлс номд маш тодорхой харагддаг.

Есүс Христ нас барсан, амилсан. Түүнд итгэвэл гэмээ уучлуулах болно. Энэ энгийн боловч амьдралыг өөрчлөх үгийг тунхаглахын тулд Паул болон бусад элч нар амиа зориулж байсан. Бид ч ялгаагүй, ямар ч үйлчлэл дээр байсан сайн мэдээний төлөө өөрсдийгөө зориулах хэрэгтэйг анхаарцгаая! Энэхүү анхилуун үнэр нь зөвхөн үг бус бодитой харагдах зүйл байх ёстой.

Паул: “бид бол Бурханы хувьд анхилуун үнэртэн нь юм…” гэжээ. Өөрөөр хэлбэл Христийн үнэр байхын тулд бид төрөлх мөн чанар болон байгаа байдлаа өөрчлөх хэрэгтэй. Бид гэм нүгэлд үхсэн бөгөөд Христийн дотор дахин төрж, Бурханд Есүс Христээр амьд байгаа юм (Ром 6:11). Бидний амьдрал хэдийчинээ Христтэй адилхан болж өөрчлөгдөнө, төдийчинээ улам хүчтэй үнэртэх болно.

Хүчтэй үнэр хүчтэй хариу үйлдлийг төрүүлдэг. Амттай сайхан хоолны үнэр үнэртсэн хэн болов ч өлссөнөө мэдрээд хоол идэх хүсэл нь өдөөгддөг шүү дээ. Гэтэл адилхан хоолны үнэр заримд нь идэх хүсэл төрүүлэх нь бүү хэл, тааламжгүй мэдрэмж төрүүлдэг тал ч бий.

Тэгвэл Христийн үнэр ч гэсэн өөр өөр хариу үйлдлийг бий болгодог гэж Паул тэмдэглэсэн байдаг. Зарим хүмүүст сайн мэдээ амь амьдралын үнэр болдог бол, заримд нь тэдний сонссон шиг үхлийн үнэр болох тул авралыг эсэргүүцдэг (2Кор 2:16). Сайн мэдээ хүн төрөлхтөнд хоёр янзаар хүрдэг. Үүнд: Есүс Христ рүү эргэн ирж амийг олох эсвэл Түүнээс холдож үхэлд хүрэх.

Бид Христийн үнэрийг гаргаж байгаагийнхаа төлөө ямар нэгэн бэрхшээл, эсэргүүцэлтэй тулгарвал цочирдох хэрэггүй. Үнэр хүчтэй байх тусам эсэргүүцэл их байх болно. Нөгөө талаар, Христийн үнэр султай дэлхийн зүйлд хэт автагдсан байвал тийм ч их эсэргүүцэлтэй тулгарахгүй.

Элч Паул Есүсийг гэрчилснийхээ төлөө маш их эсэргүүцэл, зовлонтой тулгарсан. 2 Коринт 1-р бүлгийн эхэнд энэ тухай …бүх зовлон дотор (4 ишлэл)…зовлонгууд (5 ишлэл)…зовж байгаа бол (6 ишлэл)…зовлонг (7 ишлэл) …зовлон, хүнд дарамт (8 ишлэл)…амьд үлдэх горьдлого тасарсныг (8 ишлэл)…үхлийн ялд унасан (9 ишлэл)… гэх зэргээр өгүүлсэн байдаг.

(2 Коринт 2:14)-д Паулын иш татсан зүйлд бас л сайн мэдээний төлөө түүний амссан зовлонг харуулсан байдаг. Паулын амьдарч байсан цаг үед ялалт гэдэг нь олзлогсодоо басамжлал доромжлол, зовлонгоос нь удирдан гаргахыг хэлдэг байжээ.
Паул (2 Коринт 2:16)-д “хэн эдгээрт чадвартай вэ” гэж маш зөв асуулт тавьжээ. Бид хэрхэн Христийн анхилуун үнэр байж чадах вэ? Мэдээж хэн ч өөрийн хүч чадал болон баялгаар сайн мэдээ дэлгэрүүлэх ажлыг хийж чадахгүй. ...Харин бидний чадвар Бурханаас гардаг юм, гэжээ (2 Кор 3:5).

Бид өөрсдийн хүч чадлаар Христийн үнэрийг тараана гэж бодвол тун ч ядруухан, үр жимсгүй үйлчлэл байх болно. Тэгвэл Паулын олон сүм цуглаануудыг тарьж, Иерусалимаас Иллүрикум хүртэлх бүх нутгаар сайн мэдээг бүрэн тунхаглан дэлгэрүүлсэн гэдгийг юу гэж ойлгох вэ (Ром 15:19)? Энд Паулын юу хийснийг бус Бурхан юу хийснийг, Түүний хүч чадлыг илчилсэн юм.

Монголд сүм цуглаан хэрхэн эхлэлээ тавьсан билээ? Хэрхэн яаж архаг архичин байсан хүн сүм цуглааны удирдагч болж, эхнэрээ зоддог байсан нэгэн, мөн биеэ үнэлэгч байсан нэгэн нь эсийн бүлгийн ахлагч болж чадав аа? Энэ хүмүүс ийм ажлыг хийх чадвартайдаа гэж үү? Үгүй ээ. Гэхдээ Христ Есүс бидний дотор байгаа цагт бид чадна.

Бид хэдий чинээ өөрсдийн амьдралд Христийг алдаршуулахыг, мөн Бурханы хүч чадалд итгэж найдахыг хүсэмжлэх тусам төдий чинээ бид “анхилуун үнэр”-тэй болж, хүмүүсийг өөрсөд рүүгээ биш, Христ рүү хандуулж чадна. (2 Коринт 12:9)-д Эзэн Бурхан “Миний нигүүлсэл чамд хангалттай. Учир нь мөхөс байдал дотор Миний хүч чадал сая биеллээ олж, төгс болно” хэмээн айлдсан билээ.
Та өнөөдөр анхилуун сайхан үнэртэй байна уу?


Гэрэл зургийг Есүгэн (Голланд. 2008 он. 5 сар)