Нүгэл нь бүх нийтийн шинжтэй. “Зөвт хүн алга. Ганц ч алга.” (Ром 3:10; Ром 3:1-10,23; Дуу 14:1). Есүс Христ бол “нүгэлгүй” амьдарсан цорын ганц хүн юм (Еврей 4:15). Библийн энэхүү тодорхойлолт нь нийгмийн антропологи ба нийтлэг туршлагаар хангалттай батлагдсан билээ.
Нүглийн тархалт нь зөвхөн газар зүйн хувьд ч биш бүх зүйл дээр хувь хүн бүрийн амьдралыг хамарсан билээ. Нүгэл нь хүмүүнд бүхэлд нь нөлөөлсөн. Хүсэл (Иох 8:34; Ром 7:14-24; Еф 2:1-3; 2Пт 2:19), оюун ухаан ба ойлголт (Эх6:5; 1Ko 1:21; :Еф 4:17), дур хүсэл ба сэтгэл хөдлөл (Ром 1:24-27; 1Tм 6:10; 2Тм3:4), мөн үг яриа ба зан байдал (Мк 7:21 д.з; Гал 5:19-21; Иак 3:5-9) түүнчлэн “бүтцийн алдаа буюу нүгэл” болох нийгэм улс төрийн системийн дарамт байдлаар хүмүүний сэтгэл зүйд нөлөөлсөн байх нь олонтаа билээ.
Үүнээс үүдэн нүгэл нь хүмүүсийн хоорондын харилцааны тулгуур ухагдахуунуудын нэг болсон. (Үнэнч сэтгэл, итгэмжтэй байдал, хувиршгүй хайр зэрэгтэй эн зэрэгцэн хүний харилцааг тодорхойлогч хүчин зүйл болсон. Жишээ нь: Хүн өдөрт З-аас доошгүй удаа худал хэлэх нь жирийн зүйл гэж сэтгэл зүйн шинжлэх ухаанд үздэг.)
Хувь хүний зүрх сэтгэлд нэвчихийн зэрэгцээ энэ нь улс, үндэстний нийгэм улс төрийн бүтэц зохион байгуулалтад ч нэвтэрч, нийгмийн системийн асуудал болжээ (Амос 2:4-8; 5:7-15; Илч 13:1-7). Жишээ нь улс төрчид худал амлалт өгч эрх мэдэлд хүрэх бөгөөд амлалтаа биелүүлэхгүй байх нь ердийн зүйл ба үүнтэй нь ч хүмүүс эвлэрдэг.
Теологчид нүглийн нөлөөний энэхүү каталогийг "бүхэлдээ завхарсан" хэмээн тодорхойлсон байдаг нь гайхах зүйл биш юм. Энэ хэллэг нь бид чөтгөрөөс ялгагдахааргүй хорон муу байдаг гэсэн үг биш юм. Харин энэ нь бидний мөн чанарын аль ч хэсэг, талбар нь нүгэлд өртөлгүй “дархан цаазтай” үлдээгүй гэсэн санаа юм. Ёс суртахууны хувьд өөрийгөө зөвтгөхийн тулд бид хувийн зан чанарынхаа аль ч хэсгийг зааж чадахгүй.
Үнэндээ бид зарим үед харьцангуй “сайн”-ыг бодож, ярьж, үйлддэг ч (Лк 11:13; Ром 2:14д.з) энэ нь “бүхэлдээ завхарсан” гэдгийг үгүйсгэж байгаа хэрэг биш бөгөөд ийм “сайн” нь Бурханы өмнө зогсож чадахаар бүхэл, амьдралын туршид үргэжилсэн зөвт байдал болж чадахгүй. Хүний хувийн шинж чанар дахь гэмт төлөвт өртөөгүй үлдсэн “дархан цаазтай” хэсэг гэж үгүй билээ. Бид бүхэлдээ уналтад орсон учраас бүрэн золилт хэрэгтэй.
Бид бүрэн завхарсныг Библид нүгэл хүний хамгийн гол зүйлд хүртэл нөлөөлсөн гэж хэлдэг. Энэ бол хүний хамгийн гол зүйл болох зүрх сэтгэл агаад нүгэлд бүрэн автагджээ. “Учир нь дотроос, хүмүүсийн зүрхнээс хорон муу бодол, садар самуун, хулгай, аллага, завхайрал, шунахайрал, балмад явдал, мөн заль мэх, тачаангуй байдал, атаархал, гүтгэлэг, бардам зан, мунхаглал нь гардаг. Энэ бүх хорон зүйлс нь дотроос гарч хүнийг бузарладаг” хэмээн Есүсийн айлдсаныг бид санах ёстой (Мк 7:21-23; Эх 6:5; Иер 17:9; Ром 3:10-18; 7:23).
Цаашилбал, Библид өгүүлснээр бид “бүхэлдээ завхралд орсон” тул өөрсдийгөө аварч чадахгүй гэдэг нь тодорхой. Бүрэн завхралд орсон нь “бүрэн чадваргүй” болсныг илэрхийлж байна.
“Христ итгэлийн гарын авлага”
Нийтлэлийг Брюс Милн
